- ubrać kogoś w coś
- ирон. удружи́ть кому́-л. че́м-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ubrać kogoś w coś
Смотреть что такое "ubrać kogoś w coś" в других словарях:
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubrać — Lepiej kogoś żywić niż ubierać «o kimś, kto jest nadmiernie wymagający pod względem ubioru» Ubrać coś w słowa zob. słowo 26 … Słownik frazeologiczny
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
włożyć — dk VIb, włożyćżę, włożyćżysz, włóż, włożyćżył, włożyćżony wkładać ndk I, włożyćam, włożyćasz, włożyćają, włożyćaj, włożyćał, włożyćany 1. «umieścić coś w czymś, w środku czegoś; wetknąć» Włożyć list do koperty. Włożyć ręce do kieszeni. Włożyć… … Słownik języka polskiego
nałożyć — dk VIb, nałożyćżę, nałożyćżysz, nałożyćłóż, nałożyćżył, nałożyćżony nakładać ndk I, nałożyćam, nałożyćasz, nałożyćają, nałożyćaj, nałożyćał, nałożyćany 1. «umieścić, położyć coś na czymś» Nałożyć mięsa na talerz, sera na chleb. Nakładać zboże na… … Słownik języka polskiego
przyoblec — dk XI, przyobleclekę a. przyobleclokę, przyobleclecze, przyobleclecz, przyobleclekł a. przyobleclókł, przyobleclekła a. przyobleclokła, przyobleclekli, przyoblececzony, przyobleclókłszy przyoblekać ndk I, przyoblecam, przyoblecasz, przyoblecają,… … Słownik języka polskiego
przyodziać — dk Xb, przyodziaćdzieję, przyodziaćdziejesz, przyodziaćdziej, przyodziaćdział, przyodziaćdziali a. przyodziaćdzieli, przyodziaćdziany przyodziewać ndk I, przyodziaćam, przyodziaćasz, przyodziaćają, przyodziaćaj, przyodziaćał, przyodziaćany,… … Słownik języka polskiego
odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
